Düğün Vergisi

Mel Gibson ın muhteşem Brave Heart filmiyle William Walles ın sevdiği kadın, eşi ile başına gelen olayı hatırlayarak bu yazıyı okumaya başlayalım...

OSMANLI'DA GERDEK GECESİ İÇİN ALINAN VERGİ: ARUS RESMİ

Arûs, gelin demektir. yani gelin vergisi de diyebiliriz buna. Osmanlı kayıtlarında resm-i arûs, gerdek resmi gibi ifadelerle de tanımlanmıştır. şimdi diyeceksiniz ki: "dikkat çeksin diye buna gerdek vergisi diyorsun. bu aslında bildiğin düğün vergisi!"

Öyle değildir. Osmanlılarda zaten nikah vergisi bulunmaktaydı. Nikahı kıyan ve resmî belgeye işleyen kadılar, o an vergiyi de tahsil ederlerdi. Arûs resmi ise tamamen feodal mantıkla alınan bir vergidir. Çünkü bu vergiyi alan devletin kendisi değil, tımar sahibi olan kişi idi. Yani bu kişi, "bu topraklar benim hakkım. o sebeple bu topraklarda gerdeğe girecek kişi bana gerdek hakkı vermelidir!" demekteydi.

Bu vergi Osmanlı'nın ilk dönemlerinde yoktur. Osmanlı bunu fethettiği Avrupa topraklarından öğrenip uygulamıştır. Orta çağ feodal Avrupa'sında "ilk gece hakkı" denen "formariagge" adlı verginin Osmanlı'daki hâlidir arûs resmi.

Verginin miktarı da kanunnâmelerde şu şekilde belirtilmiştir:

Müslüman bakire kız için: altmış akçe

Müslüman dul kadın için: otuz akçe

Gayr-i müslim bakire kız için: 45 akçe

Gayr-i müslim dul kadın için: 20 akçe

Bu vergiler sancaktan sancağa ufak farklılıklar göstermekle birlikte başka faktörlerde de vergi miktarı artmış yahut azalmıştır.

Meselâ; hâtunun babası zengin ise 100 akçeye kadar çıkan bu vergi, kızın ailesi çok yoksul ise göstermelik bir iki akçeye kadar düşmekteydi.

Fatih Kanunnâmesi'nden şöyle bir alıntı: 

"... ve gerdek değerü âlâsı altmış, evsât'ül - hâl olursa kırk yâhut otuz, fakir olsa yiğirmi yâhut on akçe alına... " (evsât'ül hâl, orta halli demektir.)

Tabii yukarıda devletin aldığı vergi değildir dedim ama eğer evlenecek hâtunun babası sipahi yahut beylerbeyi vs. ise bu vergi doğrudan devlet hazinesine aktarılmıştır.

3 kasım 1839'da ilan edilen Gülhane hatt-ı hümâyunu, nâm-ı diğer Tanzimat Fermanı ile birlikte bu vergi kaldırılmış, kadıların nikâh için aldıkları vergi "izinnâme harcı" ismiyle varlığına devam etmiştir. 

Alıntıdır. Mel Gibson ın muhteşem Brave Heart filmiyle William Walles ın sevdiği kadın, eşi ile başına gelen olayı hatırlayarak bu yazıyı okumaya başlayalım...

OSMANLI'DA GERDEK GECESİ İÇİN ALINAN VERGİ: ARUS RESMİ

Arûs, gelin demektir. yani gelin vergisi de diyebiliriz buna. Osmanlı kayıtlarında resm-i arûs, gerdek resmi gibi ifadelerle de tanımlanmıştır. şimdi diyeceksiniz ki: "dikkat çeksin diye buna gerdek vergisi diyorsun. bu aslında bildiğin düğün vergisi!"

Öyle değildir. Osmanlılarda zaten nikah vergisi bulunmaktaydı. Nikahı kıyan ve resmî belgeye işleyen kadılar, o an vergiyi de tahsil ederlerdi. Arûs resmi ise tamamen feodal mantıkla alınan bir vergidir. Çünkü bu vergiyi alan devletin kendisi değil, tımar sahibi olan kişi idi. Yani bu kişi, "bu topraklar benim hakkım. o sebeple bu topraklarda gerdeğe girecek kişi bana gerdek hakkı vermelidir!" demekteydi.

Bu vergi Osmanlı'nın ilk dönemlerinde yoktur. Osmanlı bunu fethettiği Avrupa topraklarından öğrenip uygulamıştır. Orta çağ feodal Avrupa'sında "ilk gece hakkı" denen "formariagge" adlı verginin Osmanlı'daki hâlidir arûs resmi.

Verginin miktarı da kanunnâmelerde şu şekilde belirtilmiştir:

Müslüman bakire kız için: altmış akçe

Müslüman dul kadın için: otuz akçe

Gayr-i müslim bakire kız için: 45 akçe

Gayr-i müslim dul kadın için: 20 akçe

Bu vergiler sancaktan sancağa ufak farklılıklar göstermekle birlikte başka faktörlerde de vergi miktarı artmış yahut azalmıştır.

Meselâ; hâtunun babası zengin ise 100 akçeye kadar çıkan bu vergi, kızın ailesi çok yoksul ise göstermelik bir iki akçeye kadar düşmekteydi.

Fatih Kanunnâmesi'nden şöyle bir alıntı: 

"... ve gerdek değerü âlâsı altmış, evsât'ül - hâl olursa kırk yâhut otuz, fakir olsa yiğirmi yâhut on akçe alına... " (evsât'ül hâl, orta halli demektir.)

Tabii yukarıda devletin aldığı vergi değildir dedim ama eğer evlenecek hâtunun babası sipahi yahut beylerbeyi vs. ise bu vergi doğrudan devlet hazinesine aktarılmıştır.

3 kasım 1839'da ilan edilen Gülhane hatt-ı hümâyunu, nâm-ı diğer Tanzimat Fermanı ile birlikte bu vergi kaldırılmış, kadıların nikâh için aldıkları vergi "izinnâme harcı" ismiyle varlığına devam etmiştir.

Alıntı